Govornik: Imâm Sâlih bin Fawzân al-Fawzân

Izvor:

 

Veličamo Allâha سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَى i zahvaljujemo Mu što nam je dozvolio da doživimo ovaj veličanstveni mjesec. Molimo Ga da nam dozvoli da ga dovršimo sigurno i bezbjedno, uz dobra djela, te da ga iskoristimo koliko god je moguće. Ovo je mjesec dobra i blagoslova, mjesec poslušnosti. Tokom ovoga mjeseca masdžidi se pune zbog obavljanja Teravije. U ovom mjesecu se uslišavaju dove i brišu grijesi. Vrline ovog mjeseca se ne mogu nabrojati.

Gubitnik je onaj ko doživi ovaj mjesec a ne okoristi se njime. Pomilovan je onaj ko vodi računa o sebi i iskorištava ova časna vremena tako što je poslušan Allâhu; tako što mu čini `ibâdet i uči Qur’ân. Postoje ljudi koji Ramadhânske noći provode u tračevima, vikendicama i mjestima za zabavu – a tokom dana spavaju. Ne obavljaju čak ni obavezne namaze u njihovim vremenima i u džematu, a njihovo obrazloženje je da poste. Namaz je međutim važniji od posta; namaz je drugi stub islama – dok je post četvrti stub islama. Ni post ni bilo koje drugo djelo neće biti prihvaćeno bez obavljanja namaza. Prvo za što će rob odgovarati na Sudnjem Danu je namaz, kao što je spomenuto u hadîthu, pa ukoliko namaz bude prihvaćen – bit će prihvaćeno i sve drugo, a ukoliko namaz bude odbijen – bit će odbijeno i sve drugo. Namaz je dakle stub islama.

U ovom mjesecu musliman je okružen mnogim vrlinama, velikom dobrotom i prekomjernom nagradom. On treba uzeti ono što mu je Allâh odredio i pobrinuti se da to iskoristi, da klanja tokom njegovih noći, da posti i uči Qur’ân u njemu – jer ovo je veličanstven mjesec. Cijeli mjesec je blagoslovljen; njegove noći, njegovi dani, njegovi sati i trenuci… sve je dobro.

Pravedni Selefi su šest mjeseci dovili Allâhu da im dozvoli da dožive Ramadhân, a zatim su Mu dovili šest mjeseci da im prihvati njihov Ramadhân. Kada bi došao Ramadhân, uzeli bi Qur’ân i sjedili u masdžidima i učili ga. Običavali su govoriti da čuvaju svoj post i nikoga ne ogovaraju. Ovo je dakle mjesec dobra, poslušnosti i blagoslova; mjesec utoljavanja gladi, Sadaqe i dobročinstva. Za onoga kome Allâh سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَى podari uspjeh, vrline i dobra ovog mjeseca se ne mogu nabrojati. Napušten je onaj koga se Allâh odrekne, a pomilovan je onaj koga Allâh uputi da iskoristi dobra ovoga mjeseca. Ovaj mjesec je blago za muslimana. Allâhov poslanik ﷺ se jednom prilikom popeo na minber i rekao:

“Âmîn, Âmîn, Âmîn.”

Kada je bio upitan o razlogu za to, rekao je

إنَّ جِبريلَ أتاني فقال : مَن أدرَك شهرَ رمضانَ ولَمْ يُغفَرْ له فدخَل النَّارَ فأبعَده اللهُ قُلْ : آمينَ فقُلْتُ : آمينَ ومَن أدرَك أبوَيْهِ أو أحَدَهما فلَمْ يبَرَّهما فمات فدخَل النَّارَ فأبعَده اللهُ قُلْ : آمينَ فقُلْتُ : آمينَ ومَن ذُكِرْتَ عندَه فلَمْ يُصَلِّ عليكَ فمات فدخَل النَّارَ فأبعَده اللهُ قُلْ : آمينَ فقُلْتُ : آمينَ

“Došao mi je Džibrîl i rekao: “Neka onaj ko doživi mjesec Ramadhân a ne bude mu oprošteno (pa umre) uđe u vatru, Allâh ga udaljio… reci Âmîn” – pa sam rekao Âmîn. “Neka onaj ko doživi starost svojih roditelja ili jednoga od njih a (ne zaradi Džannah) čineći im dobročinstvo pa umre uđe u vatru, Allâh ga udaljio… reci Âmîn” – pa sam rekao Âmîn. “Neka onaj pred kime budeš spomenut pa ne donese salawât na tebe pa umre uđe u vatru, Allâh ga udaljio… reci Âmîn” – pa sam rekao Âmîn.” (Ibn Hibbân 907)

Ramadhân je mjesec oprosta. Kada će čovjeku biti oprošteno, ako ne u Ramadhânu? To je veliki gubitak. Sretnik je onaj kome Allâh podari uspjeh i obrati mu pažnju. U Ramadhânu se otvore kapije dženneta a zatvore kapije džehennema i okuju šejtani. Allâhov poslanik ﷺ je rekao:

إِذَا كَانَ أَوَّلُ لَيْلَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ صُفِّدَتِ الشَّيَاطِينُ وَمَرَدَةُ الْجِنِّ وَغُلِّقَتْ أَبْوَابُ النَّارِ فَلَمْ يُفْتَحْ مِنْهَا بَابٌ. وَفُتِّحَتْ أَبْوَابُ الْجَنَّةِ فَلَمْ يُغْلَقْ مِنْهَا بَابٌ وَيُنَادِي مُنَادٍ يَا بَاغِيَ الْخَيْرِ أَقْبِلْ وَيَا بَاغِيَ الشَّرِّ أَقْصِرْ وَلِلَّهِ عُتَقَاءُ مِنَ النَّارِ وَذَلِكَ كُلَّ لَيْلَةٍ

“Kada dođe prva noć Ramadhâna okuju se šajtani i neposlušni džinni. Zatvore se kapije džehennema tako da ni jedna ne ostane otvorena, a otvore se kapije dženneta tako da ni jedna ne ostane zatvorena, i poviče se: “O ti, koji činiš dobro! Priđi! O ti, koji činiš zlo! Prestani!” Svake noći Allâh nekoga oslobađa iz vatre.” (at-Tirmidhî 682, Ibn Mâdžah 1642 i al-Hâkim 1532. Dobar prema al-Albânîju u Sahîh-ul-Džâmi` 759)

To su dakle velike vrline. Molimo Allâha da nam ih podari, da nam ih ne uskrati i da oprosti nama, našim roditeljima i našoj braći muslimanima.