Govornik: Imâm Sâlih bin Fawzân al-Fawzân

Izvor:

 

Pitanje: Postoje oni koji smatraju da su umjereni i da je umjerenost nepobijanje neistomišljenika i gradnja mostova sa Ahl-ul-Bid`a.

Odgovor: To nije umjerenost. To je ekstremizam, وَ الْعِيَاذُ بِاللهِ. Umjerenost je prihvatanje istine i pobijanje neistine. To je umjerenost:

اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ

“Uputi nas na pravi put.” (1:6)

Na čiji put?

Na put onih kojima si blagodati podario, naime onih koje je Allâh spomenuo:

فَأُولَٰئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِينَ ۚ وَحَسُنَ أُولَٰئِكَ رَفِيقًا

“Biti će u društvu onih koje je Allâh blagodario: vjerovjesnika, pravednika, šehida i dobrih ljudi, a divno li je to društvo!” (4:69)

Ovo je umjerenost.

Što se tiče pobijanja neistomišljenika, to je obaveza.

Allâh je u Qur’ânu pobijao nevjernike, mušrike i licemjere.

Allâhov poslanik ﷺ ih je pobijao u Sunnetu. Imâmi su pobijali lažljivce.

Neistina i oni koji se drže neistine se moraju pobijati. Ovo nije ni ekstremizam, ni pretjerivanje, niti terorizam – kao što govore. Ovo je objašnjavanje istine:

وَإِذْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثَاقَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ لَتُبَيِّنُنَّهُ لِلنَّاسِ وَلَا تَكْتُمُونَهُ

“A kada Allâh uze obavezu od onih kojima je data Knjiga da će to sigurno ljudima objašnjavati i ništa iz nje neće kriti.” (3:187)

إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنْزَلْنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالْهُدَىٰ مِنْ بَعْدِ مَا بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتَابِ ۙ أُولَٰئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللَّهُ وَيَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ

“One koji budu tajili jasne dokaze koje smo mi objavili, i Pravi put nakon što smo ga u Knjizi ljudima označili, Allâh će prokleti, a prokleti će ih i oni koji proklinju.” (2:159)

Mora se dakle objašnjavati i pobijati neistina a podržavati istina. Ova stvar je neophodna.